مِگَن بابای ما هر وخت یَک کارِ رِ خِیله تِمیز و دقیق انجام مِداد تهش مُگفته «شکر خدا، طِیب و طاهر و کامل». وختی هم خدا بهش بچه داد دقیقن تا دوقلوها رِ دید گفت: «ای جان، جان، طیب و طاهر و …» اسمشان رِ هم گذیشت طیب و طاهر. البته خدابیامرز هیچ وقت هیچ کاری رِ نِه تمیز انجام داد نِه کامل. باز ننه ما بهتر مِدِنه.